Kalendarium
1810
Dnia 1 marca (albo według niektórych historyków 22 lutego) we wsi Żelazowa Wola na Mazowszu urodził się Fryderyk Chopin. Jego ojciec Mikołaj był Francuzem z Lotaryngii, który przywędrował do Polski w 1787 roku, wraz z wracającym do kraju Janem Adamem Weydlichem. Weydlich zarządzał dobrami hrabiego Michała Paca we wsi Marainville, skąd pochodził Mikołaj Chopin. Matka Fryderyka, Justyna z Krzyżanowskich, była powinowatą hrabiny Ludwiki Skarbkowej, właścicielki dóbr w Żelazowej Woli. Chopinowie mieszkali w oficynie jej dworu, Mikołaj był guwernerem synów hrabiego. 23 kwietnia Fryderyk Franciszek Chopin został ochrzczony w kościele św. Rocha w niedalekim Brochowie.
1 października Mikołaj Chopin zaczyna uczyć w Liceum Warszawskim i rodzina Chopinów przenosi się do Warszawy.
1816
Fryderyk rozpoczyna naukę gry na fortepianie u Wojciecha Żywnego, wcześniej muzykowała z nim przy fortepianie matka.
1817
Chopin komponuje swój pierwszy utwór, który zapisuje ojciec; jest to
Polonez B-dur. Powstały w tym samym czasie Polonez g-moll wychodzi wkrótce drukiem z parafialnej sztycharni nut kościoła Nawiedzenia Najświetszej Marii Panny na Nowym Mieście.
1818
Pierwszy publiczny występ na koncercie charytatywnym; Chopin gra Koncert fortepianowy g-moll czeskiego kompozytora Adalberta Gyrowetza.
1822
Koniec lekcji u Wojciecha Żywnego, Chopin rozpoczyna naukę kompozycji u Józefa Elsnera i gry na organach u Wilhelma Würfla.
1824
Wakacje w majątku rodziny szkolnego kolegi w Szafarni, tradycyjnej wsi mazowieckiej. Fryderyk styka się tu z mazowieckim i żydowskim folklorem, komponuje
Mazurka a-moll zwanego „Żydkiem”. Później jeszcze kilkakrotnie będzie na wsi, zawsze żywo interesując się muzyką ludową.
1825
Wychodzi drukiem opus pierwsze Chopina
Rondo c-moll.
1826
Chopin rozpoczyna naukę kompozycji u Józefa Elsnera, w warszawskiej Szkole Głównej Muzyki, wchodzącej w skład Uniwersytetu Warszawskiego. Po trzech latach, w końcowej opinii dla ministerstwa Elner napisze: „Szopen Friderik – szczególna zdatność, geniusz muzyczny.”
1829
Podczas pobytu w Wiedniu Chopin daje dwa koncerty w Kärntnerthortheater. Prasa wiedeńska pisała: „W panu Chopinie poznaliśmy jednego z najznakomitszych pianistów, pełnego delikatności i najgłębszego uczucia.”
1830
Powstaje Koncert f-moll op. 21, wykonany 17 marca na pierwszym własnym koncercie Chopina w Teatrze Narodowym pod dyrekcją Karola Kurpińskiego. Maurycy Mochnacki pisze: „Jest cały oddany geniuszowi muzyki, którym tchnie, oddycha.”
11 października Chopin daje pożegnalny koncert przed wyjazdem (jak się okaże - na zawsze) z Warszawy do Wiednia i Paryża. W programie nowy
Koncert fortepianowy e-moll op. 11. W prasie opinia: „Jest to utwór geniusza.”
2 listopada Chopin opuszcza Warszawę, żegnany kantatą
Zrodzony w polskiej krainie Józefa Elsnera.
Wybuch Powstania Listopadowego (29.XI) zastaje Chopina w Wiedniu. Znajomi i rodzina powstrzymują go przed powrotem do kraju, on sam pisze: „Przeklinam chwilę wyjazdu.”
1831
8 września upada Powstanie Listopadowe. Chopin jest wówczas w Stuttgarcie, gdzie - według tradycji - powstaje
Etiuda c-moll op. 10 nr 12 nazywana „Rewolucyjną”.
W tym miesiącu przybywa do Paryża.
1832
Pierwszy koncert Chopina w Paryżu, w Sali Pleyela gra
Koncert f-moll i
Wariacje na temat arii „La ci darem la mano” z opery
Don Juan Mozarta op. 2. W prasie pisze się o „odrodzeniu muzyki fortepianowej”.
W lipcu Wariacje na temat Mozarta gra w Lipsku Clara Wieck, słynna wówczas pianistka, żona Roberta Schumanna, który komentując ten utwór powiedział o Chopinie: „Panowie, czapki z głów, oto geniusz.”
1833
W styczniu Chopin zostaje przyjęty do emigracyjnego Towarzystwa Literackiego Polskiego, kierowanego przez księcia Adama Czartoryskiego.
15 grudnia wraz z Ferencem Lisztem i Ferdinandem Hillerem gra w Konserwatorium Paryskim Koncert na trzy fortepiany Bacha. Hector Berlioz pisze entuzjastycznie o jego grze.
1834
Chopin odmawia złożenia podania do ambasady rosyjskiej w Paryżu o wydanie paszportu i wybiera status emigranta politycznego. Oznacza to, że nie ujrzy już kraju.
1835
26 kwietnia w sali Konserwatorium gra z orkiestrą Introdukcję i
Wielkiego Poloneza Es-dur op. 22 , odnosząc wielki sukces. W sierpniu Fryderyk spotyka się w Karlsbadzie z rodzicami, którzy przyjechali tutaj na kurację uzdrowiskową.
1836
We wrześniu w Dreźnie oświadcza się siedemnastoletniej Marii Wodzińskiej. Jego oświadczyny zostają przyjęte warunkowo: przez rok ma obowiązywać okres próbny, w którym Chopin ma zadbać o swoje wątłe zdrowie, zmieniając tryb życia.
W październiku w Paryżu w salonie hrabiny Marii d’Agoult, kochanki Liszta, spotyka po raz pierwszy trzydziestodwuletnią wówczas George Sand. Komentuje: „Cóż za antypatyczna kobieta.”
1837
Rodzina Wodzińskich wycofuje się z projektu małżeństwa Chopina z Marią. Na pakiecie listów od Marii Wodzińskiej Chopin pisze: „Moja bieda.”
1838
W maju zbliża się z George Sand, w lipcu Eugene Delacroix szkicuje ich wspólny portret, w październiku wyjeżdżają razem na Majorkę, gdzie ma się dopełnić ich romans. Pozostaną tam do lutego przyszłego roku, mieszkając między innymi w opustoszałym klasztorze kartuzów w Valldemosie. Chopin ze względu na wilgotny klimat i zimową porę podupada na zdrowiu. Na Majorce ukończone zostaje jedno z największych osiągnięć twórczych Chopina, cykl
24 preludiów.
1839
Po opuszczeniu Majorki kolejne trzy miesiące Chopin i George Sand spędzają w Marsylii. Stąd robią wycieczkę do Genui, po czym jadą do posiadłości George Sand w Nohant w środkowej Francji. Tutaj powstaje
Sonata b-moll z „Marszem żałobnym”. Chopin studiuje Das Wohltemperierte Klavier Jana Sebastiana Bacha.
W październiku wraca do Paryża, związek z George Sand utrzymuje w tajemnicy.
1840
Razem z George Sand uczęszcza na wykłady Adama Mickiewicza w Collège de France.
1841
Lato w Nohant. Chopin będzie tu spędzał kolejne lata do 1846 roku.
1842
Po występie w Salle Pleyel ukazują się entuzjastyczne recenzje: „Chopin osiągął swój szczyt”.
1844
Spotkanie z siostrą Ludwiką i jej mężem w Paryżu, wspólny pobyt w Nohant.
1845
Podczas pobytu w Nohant deochodzi do pierwsszych poważniejszych nieporozumień z George Sand i jej synem Maurycym.
1846
W lutym wraz z George Sand bierze udział w balu u książąt Cartoryskich na rzecz emigrantów polskich.
Po raz ostatni spędza lato w Nohant, gdzie dochodzi do gwałtownych konfliktów. Powstają wówczas
Nokturny op. 62 i
Mazurki op. 63.
1847
W gwałtownym sporze George Sand z córką Solange Chopin bierze stronę córki.
1848
16 lutego daje w Salle Pleyel ostatni koncert w Paryżu. Recenzje są entuzjastyczne.
4 lutego dochodzi do przypadkowego, ostatniego spotkania Chopina z George Sand.
Od kwietnia do listopada przebywa w Anglii i Szkocji, gdzie koncertuje i udziela lekcji.
16 listopada w Londynie gra po raz ostatni publicznie.
Pisze ostatnie ukończone utwory: Walca a-moll i Mazurka g-moll.
1849
Powstają szkice ostatniego, niedokończonego utworu, Mazurka f-moll.
Po dwóch krwotokach 22 czerwca lekarz stwierdza u Chopina ostatnie stadium gruźlicy.
9 sierpnia przyjeżdża do Paryża siostra Ludwika z mężem i córką.
15 października Delfina Potocka śpiewa dla Chopina. Kompozytor przyjmuje ostatnie sakramenty. Prosi, by jego serce po śmierci wyjęto z ciała i przewieziono do Polski.
17 października o godzinie drugiej w nocy Chopin umiera.
18 października po sekcji zwłok zabalsamowane ciało zostaje złożone w krypcie kościoła św. Magdaleny.
30 października odbywają się uroczystości pogrzebowe w kościele św. Magdaleny. Ciało Chopina zostaje złożone na cmentarzu Père Lachaise. Siostra Ludwika zabiera serce kompozytora do Polski. Umieszczono je w filarze kościoła Świętego Krzyża na Krakowskim Przedmieściu. W 1880 roku odsłonięto tam epitafium wyrzeźbione przez Leandro Marconiego.
Dr Mieczysław Kominek
Kolejny artykuł: Stanisław Moniuszko
Poprzedni artykuł: Kompozytorzy przed Chopinem i jemu współcześni/a>
